Pan tu nie stał

Zdawało mi się, że od wieków przyglądam się, jak facet leżący na dziewczynie, rypie ją aż do bólu mojej wyobraźni. Najpierw piersi, gdzie łbem kutasa pakował się w jej ochoczo otwarte usta, tak jakby tego oczekiwały, hmmm… chyba jednak oczekiwały, bo natychmiast zamykały się na jego mokrym, żylastym kutasie.
– Stary, daj mi trochę poruchać – zagaiłem rozmowę.
– Heeee? A coś ty, kurwa, coś za jeden?
– Jestem mężem – odparłem.
– A ta twoja żona lubi analek? – wysapał po chwili, nie przerywając wściekłego rypania i ocierając dłonią pot z twarzy.
Zatkało mnie jego bezczelne pytanie i z jednej strony bylem trochę zły, a z drugiej jak zaczarowany obserwowałem jej piersi, latające na wszystkie strony, za każdym wbiciem się w jej ciało kutasa. Były piękne! Nigdy ich takich nie widziałem.
– Ty mąż! To jak, mam wyruchać jej tyłek? No i nie trzep kutasa, bo będziesz musiał podłogę posprzątać!. I to na klanach, a tyłki łatwo pomylić – rzucił ironiczne, nie przestając brutalnie maltretować cipki mojej ukochanej.
– Daj mi trochę poruchać! To jest moja żona! – upierałem się.
– To jest skarb a nie tylko żona. Szanuj ją i ryp do utraty tchu, bo tego potrzebuje do życia, baranie ty jeden! A teraz czekaj, aż skończę.
– Mąż, nie mąż, stań pan na końcu kolejki – zniecierpliwionym tonem odezwał się inny, wysoki pan z brzuszkiem.
– Kolejka jest – zawtórował mu trzeci, o głowę niższy ode mnie jegomość.
– Przecież ślepy nie jestem – żachnąłem się.
– Ale głuchy chyba. Mówię, że jest kolejka a pan wchodzi bez – i klepiąc mnie w ramię, ciągnął dalej. – Mówię do pana.
– Panie, co mnie pan opukuje. Lekarz pan jest? – odburknąłem konusowi.
No i w tym momencie wkurwiłem się na maksa. To jak to? Do własnej żony dopchać się nie mogę? Co mnie podkusiło z tym klubem swingersów? Sam sobie nawarzyłem piwa! Jasny gwint!
Zdaję sobie sprawę, że jest atrakcyjną kobietą, niejeden na ulicy łypie za nią wścibskimi ślipiami. Ale tutaj, w tym miejscu, szczerze mówiąc, miałem nadzieję, że to ja trochę pohulam. Zamoczę tu i tam. Dawno nie miałem w garści innej pipki, o macaniu innych jędrnych piersi nawet nie wspomnę. Fakt, kobiet w takich przybytkach jest mniej niż mężczyzn, ale jednak są! Ale że tak się dorwą właśnie do mojej…
I do tego taka swobodna! Kto by przypuszczał. Rozsiadła się na tym fotelu ginekologicznym jakby…
Podejrzewam, że ta jej jurność, to jej słodka zemsta i niestety chyba sam sobie jestem winien. To pokłosie tego, co niechcący zrobiłem z pół godziny temu. Otóż w jakuzzi, w którym zażywaliśmy przyjemnej kąpieli z bąbelkami, dołączyła do nas przeurocza, tleniona blondyna. Nie byłoby by w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że od pierwszej chwili nie mogłem oderwać oczu od jej balonów. Choć jestem koneserem pięknych, dużych piersi, gubię się w rozmiarach przekraczających standardowe C. Tamta musiała mieć rozmiar kilka liter dalej niż trójka. Może to było F, G, J, nie mam zielonego pojęcia! Te dwa wielkie zjawiska nie dawały mi spokoju, więc postanowiłem empirycznie zbadać to ekscytujące zagadnienie. Na ich widok sama gęba mi się śmiała a dłonie same z siebie, bez mojego udziału, położyły się na niej, to znaczy na nich. Jak przypuszczałem, były jędrne i twarde. Nie byłem pewien czy to silikony, czy prawdziwe. Imponujące sutki same poprosiły o ich całowanie. Więc cóż ja bidny miałem zrobić? Jestem za slaby, żebym mógł się im oprzeć. Dobrałem się więc do nich z wielkim zapałem. Zbadawszy wprzód językiem ich twardość i wielkość, przyssałem się całym sobą do jej cudnego, miękkiego ciała. Głowę zatopiłem w rowek między balonami i wtedy poczułem się dosłownie jak w niebie.
W tych nadzwyczajnych okolicznościach całkowicie zapomniałem o obecności mojej ukochanej żony, która zapewne bacznie się przyglądała moim naukowym dylematom. Tak byłem zajęty tymi ważnymi sprawami, że nie zauważyłem, kiedy opuściła jakuzzi i przyszła tu…
– Pan tu nie stał! – nie dawał za wygraną ten trzeci uparty kurdupel.
Tego było dla mnie za wiele, więc stanowczym tonem mu odpowiedziałem:
– Panie, wsiądzie pan w 125, dojedzie na plac Zamkowy. Tam jest kolumna Zygmunta. Pójdzie pan i mu powie: ,,Pan tu nie stał”.

Autor tekstu: Nefer & Unter
Autor rysunku: Happynka

.

Kopiowanie naszych prac jest dozwolone tylko na warunkach  wolnej od opłat licencji:  Licencja CC BY-NC-SA 3.0